Dante Alighieri umieszczając św. Bonawenturę w kręgu rajskim, wkłada w jego usta następujące słowa:
Bonawentura jestem, wiedz: infuła
ni moc urzędów, które mi dawali,
mej czystej duszy nigdy nie zepsuła.
Tu się Augustyn, Illuminat pali,
ci pierwsi bosi i święci biedacy,
co się na Bożą przyjaźń sznurowali.
(…) Raban, świecący w oczy mi poświatą
słynny z Kalabrii opat Gioacchino,
pod od Bożego Ducha dobrą datą
(Dante, Boska komedia: Raj, XII, tłum. A. Kuciak, Kraków 2006, s. 549-550).