Spotkanie autorskie z Ewą Bechyne-Henkiel

Zdjęcie: Zdjęcie portretowe przedstawiające kobietę w czerwonym kapeluszu i szalu.

Związek Literatów Polskich Oddział w Lublinie oraz Muzeum Józefa Czechowicza zapraszają na spotkanie autorskie z poetką i pisarką Ewa Bechyne-Henkiel.

termin: 19 września godz. 17:00
miejsce: Muzeum Józefa Czechowicza, ul. Złota 3
Prowadzenie spotkania Tadeusz Karabowicz.

Na spotkaniu autorskim będzie promowany tom wierszy “Pod dziką różą” (Lublin-Sandomierz 2025).
Okładka książki autorstwa Jana Kunysza.

Ewa Bechyne-Henkiel urodziła się w Łucku na Wołyniu. Jej ojciec był Sybirakiem i żołnierzem Korpusu gen. Władysława Andersa. Świat wołyńskiej przyrody i dostojne miasto dzieciństwa z obronnym zamkiem nad Styrem, nadały Ewie Bechyne–Henkiel odwagi bycia poetką, a Lublin tę odwagę przypieczętował. Stało się to w cieniu lubelskiej monumentalnej Bramy Krakowskiej oraz w krętych uliczkach Starego Miasta.
Lublin, to miasto nowych dzielnic mieszkalnych, otoczonych zielenią, stąd inspiracje twórcze poetki płyną z wielu źródeł. Być może, w przewodnictwie duchowym pomocne były strofy Józefa Czechowicza, Julii Hartwig i innych lubelskich twórców, pisane przez nich nad Bystrzycą. A może właśnie przyroda utraconego świata, cienie przodków i ukochane osoby, stworzyły sklepienie jej świątyni poetyckiej. Ewa Bechyne–Henkiel debiutowała tomem wierszy: „Pod białą różą” w 2010 roku i od tego czasu sukcesywnie publikuje swoje utwory w prasie literackiej oraz bierze czynny udział w życiu literackim Lublina.
/Tadeusz Karabowicz/

Ewa Bechyne-Henkiel ukończyła Prywatne Technikum Handlowe Sióstr Zmartwychwstanek w Częstochowie. Poprzez studia związana jest z Lublinem, gdzie ukończyła Katolicki Uniwersytet Lubelski (studia magisterskie) i Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (studia podyplomowe). W życiu zawodowym zajmowała się psychologią rehabilitacyjną osób niepełnosprawnych. Była żoną wybitnego geomorfologa lubelskiego prof. dra hab. Andrzeja Henkiela (1938-1999) i matką Moniki Henkiel. Lubiła swoją pracę zawodową, gdzie dała się poznać jako niedościgniona psycholog. Udzielała się także społecznie na rzecz swojego miasta, jako czynna uczestniczka Związku Literatów Polskich w Lublinie i członkini lubelskich Towarzystw Kresowych. Poetka była i pozostaje miłośniczką przyrody i zwierząt, a szczególnie psów. W tych działaniach pomocna jest poezja i uskrzydlone słowo poetyckie. Jako twórczyni, jest autorką tomów wierszy: „Pod białą różą” (2010), „Pod różą herbacianą” (2012), „Pod różą stulistną” (2013), „BezKresne niezapominajki” (2013), „Pod różą czerwoną” (2014). Tematykę tę uzupełniają wspomnienia „Maniewicze dwoma sercami malowane” (2015).