Zmarła Joanna Kołaczkowska – wybitna artystka kabaretowa miała 59 lat :(

strefamusicart.pl 14 godzin temu

Zdjęcie: 20191220_225425

Z ogromnym smutkiem świat kultury i rozrywki żegna dziś Joannę Kołaczkowską – jedną z najbardziej cenionych i lubianych postaci polskiej sceny kabaretowej. Informację o jej śmierci przekazał w mediach społecznościowych zespół Kabaret Hrabi, z którym była związana od lat.

Z ogromnym bólem i smutkiem zawiadamiamy, iż odeszła Joanna Kołaczkowska…Nasza Asia.

Przyszło Jej zmierzyć się z najgorszym i najbardziej agresywnym przeciwnikiem. Walczyła dzielnie, z godnością, z nadzieją. My razem z Nią. Wyczerpaliśmy niestety wszystkie dostępne formy leczenia. Wierzyliśmy w cud. Cud nie nastąpił.

Asia odeszła spokojnie, bez bólu. W otoczeniu najbliższych i przyjaciół – wśród tych, których kochała i którzy kochali Ją bezgranicznie.

Zostawiła po sobie ogromną wyrwę, której niczym nie da się zapełnić. W nas – ludziach, którzy byli z Nią blisko, którzy dzielili z Nią scenę i życie. I w świecie sztuki, który był Jej przestrzenią, Jej domem, Jej oddechem., a Ona była jego najpiękniejszym uosobieniem.

Jej talentu nie da się porównać – był zjawiskiem. Jej obecność – darem. Jej odejście – stratą nie do ogarnięcia.

Dziękujemy Ci, Asiu.

Za śmiech, za wzruszenie, za piękno i dobro, które nosiłaś w sobie i dawałaś światu. Za dobro.

Zostajesz z nami – w każdym wspomnieniu, w każdym wersie, w każdej ciszy, która dziś boli bardziej niż kiedykolwiek.

Wierzymy, iż gdziekolwiek teraz jesteś – roześmiana, jasna, wolna – niesiesz innym swój śmiech, tak jak nam niosłaś nadzieję i radość, choćby w najciemniejsze dni.

„Zostawiła po sobie ogromną

Joanna Kołaczkowska była postacią absolutnie wyjątkową – jej charyzma, talent komediowy, cięty dowcip i niezwykła wrażliwość uczyniły ją ikoną polskiej sceny kabaretowej. Występowała najpierw w legendarnej Formacji Chatelet, a następnie – od 2002 roku – w założonym przez siebie Kabarecie Hrabi, który przez lata zdobywał serca widzów dzięki niezwykłemu stylowi i inteligentnemu humorowi.

Jej role – zarówno komiczne, jak i wzruszające – zapadły w pamięć milionom widzów. Potrafiła rozbawić do łez i poruszyć do głębi. Dla wielu była symbolem kobiecej siły i autentyczności na scenie.

Dla fanów i artystów, którzy mieli zaszczyt z nią pracować, jej odejście to ogromna strata. Scena kabaretowa już nigdy nie będzie taka sama bez jej uśmiechu, błyskotliwych ripost i serdeczności, którą dzieliła się z publicznością.

Joanna Dorota Kołaczkowska z domu Chuda, primo voto Matysik (ur. 22 czerwca 1966 w Polkowicach, zm. 17 lipca 2025) – polska aktorka kabaretowa i teatralna, autorka tekstów i prezenterka radiowa.

W latach 1988–1989 występowała w kabarecie Drugi Garnitur, przez kolejne 10 lat była aktorką kabaretu Potem, z którego członkami stworzyła niezależną wytwórnię filmową A’Yoy. Od 2002 roku była aktorką kabaretu Hrabi.

Podczas studiów poznała Adama Nowaka, który w 1987 zachęcił ją do udziału w castingu do kabaretu Drugi Garnitur. Występowała w grupie do 1989, następnie była aktorką kabaretu Potem i autorką tekstów do niektórych skeczów formacji. W latach 1991–1993 występowała z Potemami jako support przed spektaklami Stanisława Tyma w Teatrze Rampa. W 1999 grupa zakończyła działalność.

Od 1993 występowała w roli Dorin Owens w improwizowanym programie Spadkobiercy. W 1994 z członkami kabaretu Potem założyła niezależną wytwórnię filmową A’Yoy, dla której wyreżyserowała kilka krótkich form filmowych i pełnometrażowy film pt. Nakręceni (2002), w którym odegrała rolę Eli. Zagrała także w innych filmach wytwórni: Robin Hood – czwarta strzała (1997), Dr Jekyll i Mr Hyde według Wytwórni A’Yoy (1999) i Baśń o ludziach stąd (2003). Nagrywała skecze radiowe pod szyldem Wytwórni Dźwięków Trrrt.

Od 2002 była aktorką kabaretu Hrabi. Współtworzyła programy prezentowane przez formację i napisała wiele piosenek kabaretowych grupy, w tym utwory: „Song porzuconej”, „Bakteria w całusie”, „Nie ciąg”, „Krowa”, „Wątpliwości młodej”, „Rydwany ognia”, „Tango sromotnik”, „Szuszuszu”, „Cubana”, „Huzia na Józia” czy „Piosenka ciążowa”. W 2005 odebrała nagrodę indywidualną na 1. Festiwalu Kabaretu w Zielonej Górze, a w 2006 została wyróżniona tytułem Honorowego DebeŚciaKa na przeglądzie Dąbrowskiej Ściemy Kabaretowej.

W latach 2009–2010 występowała na scenie Teatru Polonia w Warszawie w sztukach teatralnych reżyserowanych przez Stanisława Tyma: Dżdżownice wychodzą na asfalt (2009) i Kobieta z widokiem na taras (2010). W 2011 zagrała panią Zerżniewską w spektaklu Smuteczek, czyli ostatni naiwni (reż. Maciej Stuhr) wystawianym w stołecznym Teatrze Dramatycznym. W 2017 znalazła się w obsadzie sztuki Dzień świra Marcina Kołaczkowskiego, wystawianej w Teatrze Kamienica w Warszawie. 30 lipca 2019 premierowo wystąpiła z solowym recitalem pt. Pączek w Maśle.

W 2013 użyczyła głosu do nagrania audiobooka książki Barbary Stenki pt. „Masło przygodowe”. W 2016 zaśpiewała utwór „Cebula Celestyna” umieszczony na albumie dla dzieci pt. Jarzynki i przyjaciele.

W 2010 została felietonistką bloga „Blog Partyzancki”, a dwa lata później zaczęła nagrywać dla radiowej Trójki cykl audycji Myślę, więc uważam, że, będący dźwiękową wersją napisanych przez nią felietonów. Od lipca 2020 wraz z Wojciechem Malajkatem prowadziła audycję Koncert życzeń na antenie Radia Nowy Świat. Była jedną z aktorek czytających jej autorski serial kryminalny pt. Porucznik Jagoda Hyc. W latach 2021–2025 wraz z Szymonem Majewskim współtworzyła podcast Mówi się.

Idź do oryginalnego materiału