Gdy kobieta oszczędza na sobie: celna uwaga Ericha Marii Remarque’a
– „Gdy potrzebujesz mało, dostajesz mało. Najpierw oszczędzasz na sobie, potem wszyscy oszczędzają na tobie…”
Erich Maria Remarque powiedział kiedyś: „Kobieta, która oszczędza na sobie, wzbudza w mężczyznach tylko jedno pragnienie – oszczędzać na niej!”. Najpierw my oszczędzamy na sobie, a później życie zaczyna oszczędzać na nas.
Skromność, dobre wychowanie i łagodne usposobienie to cechy, które w powieściach są głęboko wychwalane – tam też zostają nagrodzone, ale tylko w ramach kart książki. W rzeczywistości jest trochę inaczej: dla nieuczciwych osób skromność i dobroć to cechy, które można z łatwością wykorzystywać. Nie wszystkie szlachetne przymioty są równie pożyteczne – czasem bywają zgubne. Gdy przy porządnym człowieku stoi ktoś nieuczciwy, gotowy go wykorzystać, dobro staje się narzędziem zła. Pamiętajcie o tym.
Każdy dobry, dobrze wychowany i skromny człowiek powinien umieć ocenić ludzi, by nie pozwolić sobą pomiatać. Ale by zrozumieć innych, najpierw trzeba zrozumieć siebie i zadać pytanie: dlaczego kobiety tak często oszczędzają na sobie i co z tego mają?
Nikt nie podziękuje wam za oszczędzanie na samych sobie. Nie chodzi tu tylko o dobra materialne: kobiety skąpią sobie czasu w odpoczynek, starają się dla wszystkich bliskich kosztem siebie, tłumią własne pragnienia dla innych – to właśnie oznacza oszczędzanie na własnym życiu.
Ludzie się przyzwyczajają: gdy potrzebujesz mało, dostajesz mało. Najpierw oszczędzasz na sobie, potem wszyscy oszczędzają na tobie. Takie życie męczy i rozczarowuje. Gdy kobieta pyta los, dlaczego jej życie to tylko dawanie, a nic w zamian, w odpowiedzi usłyszy tylko ciszę.
Nikt nie uraduje się, iż jesteś wyczerpana, iż nie masz siły się cieszyć, iż źle się czujesz. Nikt nie podziękuje ci za oszczędzanie na sobie – ani ty, ani inni. Złe nawyki prowadzą do złego życia:
– Dobre przyzwyczajenia nie zawsze dają dobre efekty, ale złe zawsze kończą się źle. Nawyk oszczędzania na sobie pojawia się, gdy w życiu kobiety pojawia się ukochana osoba: partner lub dzieci. W jej świecie następuje przewartościowanie – dotąd najważniejsza była jej własna osoba, teraz już nie. Matka kocha swoje dziecko do tego stopnia, iż gotowa jest się poświęcać. Zakochana kobieta rezygnuje ze swojego czasu, wygody i celów, byle tylko być z ukochanym. Dzieci przyzwyczajają się, iż się dla nich poświęcasz, a partner, iż wszystko mu ustępujesz – sama ich tego nauczyłaś.
Co się stanie, gdy kobieta zechce odzyskać siebie, przestanie oszczędzać na sobie i na nowo o sobie pamiętać? Jej bliscy, dla których to wszystko robiła, rozzłoszczą się. Tak, nikt nie powie: „To były wspaniałe chwile, dziękujemy! Teraz nasza kolej, by dawać z siebie wszystko dla ciebie!”. Będą tylko źli, iż zabierasz im to, co dotąd uważali za oczywistość.
Jeśli kobieta boi się przeciwstawić tej złości, miną lata, a choćby dekady, aż w końcu zrozumie: „Gdzie się podziało moje życie?”. jeżeli nie chcesz, by twoje dni przeminęły w cudzych cieniach – nie oszczędzaj na sobie i nie pozwalaj innym. Każdy ma prawo do szczęśliwego życia.
Brak pewności siebie zniszczył miliony szans:
– Co to znaczy oszczędzać na sobie w ogólnym sensie? To myśleć, iż nie jesteś wystarczająco dobra do wymarzonej pracy, iż inni są mądrzejsi i lepsi. Że nigdy nie nauczysz się tańczyć ani malować, bo wokół jest tyle utalentowanych osób – po co więc zaczynać? Że inne kobiety są lepsze, bo mają prostszy nos i bujniejsze włosy.
Oszczędzanie na sobie to nawyk, który skazuje cię na mało i sprawia, iż celujesz w najmniejsze rzeczy. To przyzwyczajenie, które rodzi strach przed odmową – jeżeli coś ci nie wyszło lub ktoś cię odrzucił, nie oznacza to, iż masz obniżać poprzeczkę.
To nawyk, który nie pozwala marzyć ani dążyć do czegoś, co wydaje się odległe i niemożliwe – do szczęścia.
Nie oszczędzaj na czasie dla siebie, na wieczorach z pasjonującą książką, na swoich marzeniach, na drobiazgach, które kochasz. Czas spędzony z przyjemnością nie jest zmarnowany – odżywia duszę i przywraca siły.
Czasem wydaje mi się, iż ludzie żyją tak, jakby mieli trwać wiecznie: ciągle czekają na cudowne okazje, porównują się z innymi, wypatrują idealnego momentu i odkładają wszystko na później, oszczędzając na sobie.
Nie ograniczaj swoich możliwości i nigdy nie porównuj się z innymi. Gdybym ja porównywał się z innymi pisarzami, zacząłbym oszczędzać na papierze i atramencie, uznając, iż nie jestem ich wart.
© Erich Maria Remarque
Życie to nie tylko dawanie – to także branie. jeżeli nie nauczysz się dbać o siebie, świat gwałtownie o tobie zapomni. Pamiętaj: twoje szczęście jest równie ważne jak szczęście tych, których kochasz.
